Hart

We leven in een gebroken wereld. In onze levens lopen dingen vaak anders dan we verwachten. Hierdoor kunnen we diep gekwetst worden. Bewust of onbewust bedoelt door anderen, het kan ervoor zorgen dat we diepe en felle pijn van binnen voelen. Hartezeer, het is een pijn die voor veel schade kan zorgen. Je kunt er bitter door worden of je zo gekwetst voelen dat je een muur om je hart heen zet. Herkenbaar? Voor mij wel!

Ik las laatst het boek ‘schrijfster in Jeruzalem’ van Tessa Afshar. Zij beschrijft dit proces in deze roman heel mooi. Het raakte mij zo dusdanig dat ik deze blog over dit onderwerp wilde schrijven.

In haar roman vergelijkt Tessa Afshar het mensenhart in haar boek met een afgebroken fundering. Een fundering in nare oorlogstoestand. Het is aangevallen door krachten die er tegen in willen gaan en het kapot willen maken. En bovenal belangrijk voor ons om te beseffen; het is niet in staat zichzelf te genezen. Vaak horen we dat de tijd alle wonden heelt. Maar dit is gebaseerd op een misverstand. De tijd kan geen wonden helen. Velen van ons lopen rond met diepe wonden in ons hart. Net een beschadigde fundering, bedekt met zwart roet van onze levensvuren van alle dingen waar we over en voor willen vechten.

Bewust zijn van onze eigen ervaringen. Vaak stoppen we de wonden van ons verleden weg. Pas als we iemand die we liefhebben dezelfde narigheid zien meemaken, beseffen we opeens hoe groot de schade aan onze ziel daadwerkelijk is. Een blik op ons eigen hart, een hart dat eruit kan zien als een gat met oude roet. Ons hart waar de as te zien is van een oude oorlog die tegen ons woedde toen we nog heel jong waren. Of welllicht een oorlog die nog steeds in ons woedt. Misschien is nu de tijd aangebroken er niet langer meer voor weg te lopen.

Staat er een muur om je hart zo hoog dat je er niet overheen kunt kijken? Wil je herinneringen die zoveel jaren weggestopt zijn, nog langer laten zwijgen? Ik denk dat het goed is om te beseffen dat onze jeugd als fundering kan dienen van de muur die om ons hart staat. Een beschadigde muur, hoe slagen we erin om deze schade te herstellen?

Er is maar één manier om te genezen; Hij die ons gemaakt heeft, kan ook onze ziel herstellen en vernieuwen. Hij kan de pijn uit het verleden ongedaan maken. Niet dat de herinneringen dan verdwijnen. Dat is niet wat ik bedoel. Het zijn herinneringen van dingen die echt zijn gebeurd. Het is zeker niet de bedoeling dat we deze negeren of ontkennen. Het mag er zijn. We vinden herstel door onze gevoelens en herinneringen van pijn bij God neer te leggen. Hierdoor worden we vrij gezet en komt er weer ruimte in ons hart. We kunnen letterlijk weer ademhalen.

Spreuken 10:12

Haat brengt ruzie voort, Liefde dekt alle fouten toe.

Deze wereld heeft krachtige wapens. Bitterheid, afstandelijkheid, wrok, het zijn wapens waarmee we een ruzie erger kunnen maken. We kunnen onszelf gerechtvaardigd voelen en gelijk geven. Deze wapens zullen ons uiteindelijk alle kans op geluk ontnemen. Net als zwaarden kunnen ze de beste verbintenis kapotmaken. Als deze wapens de enige wapens zijn die we tot nu toe geleerd hebben te gebruiken kan God ons voorzien van Zijn wapens. Deze hebben de kracht ons te beschermen tegen de aanvallen van onze vijanden. Hoe leren we dat vraag je je misschien af? Dat doen we door te leren bidden. Op deze manier leren we vechten voor onszelf. Ook leren we zo vechten voor andere dingen zoals bijvoorbeeld ons gezin. Om dit te kunnen doen is het nodig om onszelf eerst over te geven aan God. Tenzij Hij onze God wordt, hebben we geen toegang tot Zijn macht. Hij kan ons niet veranderen als we Hem niet toebehoren. De bijbel spreekt zich hier ook duidelijk over uit. Door onze focus op God te houden bidden we voor onze omstandigheden en leggen deze in de handen van de Heer. Als we bidden voor onze hartgesteldheid verandert dat ons hart. Een open en zacht hart wat niet verhard of verbitterd is, dat is uiteindelijk toch wat we allemaal willen?

Spreuken 4:23

Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart. Het is de bron van je leven.

Bron van deze blog: “schrijfster in Jeruzalem” van Tessa Afshar.