Rentmeester, pak uw taak op!

‘Verlang niet steeds naar dingen die u niet hebt. Want het leven bestaat niet uit het hebben van veel spullen’. Deze tekst lees ik in Lucas 12:15 en zet me aan het denken. Hoe verlangend zijn wij eigenlijk echt in onze consumptiemaatschappij?

‘Wees niet haatdragend of wraakzuchtig, maar heb uw naaste lief zoals uzelf’, een tekst uit Levitucus 19:18. Op andere plekken in de bijbel zoals in Matthëus, Galaten, Jakobus, Marcus, Lucas en Romeinen komen we dezelfde tekst: ‘Heb uw naaste lief zoals uzelf’ tegen. Het kan bijna niet anders dat God, onze Hemelse Vader, dit erg belangrijk vindt wanneer we op zoveel plekken dezelfde tekst tegenkomen in de bijbel.  Maar doen wij dit ook echt of sluiten we onze ogen in sommige gevallen? 

Hoe zit het bijvoorbeeld als we kijken naar de sneltrein van de kledingindustrie? Er is de afgelopen vijftien jaar veel veranderd in de mode-industrie. Mode is een wegwerpartikel geworden. Fast fashion, eens in de maand ligt er een nieuwe collectie in de winkels. Wat er niet verkocht is wordt verbrand. Wist je dat? Ik in ieder geval niet en schrok er enorm van toen ik dit hoorde.

Zouden wij ons ook zo gedragen als we weten wie deze kleding gemaakt heeft en onder welke omstandigheden? De term ‘sustainability’ is zo belangrijk geworden binnen onze bedrijven in Europa. Het productieproces zo goed, efficiënt en vooral ook zo veilig mogelijk te laten verlopen, we worden er steeds beter in. Maar geld dit ook voor het productieproces in de kledingindustrie? Of steken we hier onze kop in het zand?

Hoe oneerlijk is de mode-industrie nu werkelijk? Even wat feitjes op een rij. Wist je bijvoorbeeld dat:

• Wij in Nederland per persoon elk jaar 135 kilogram textiel weggooien?
• Wij 60% meer kleding kopen dan 15 jaar geleden?
• Er voor de productie van 1 spijkerbroek 8000 liter water nodig is?
• Een ervaren katoenplukker 10 kilogram per plukker per dag plukt?
• Er voor 1 spijkerbroek 1,5 kilogram katoen nodig is, dat zijn ongeveer 150 katoenbolletjes.
• Een katoenplukker 3 euro per dag verdient?
• De helft van de kosten zit in het bestrijden van insecten? Om katoen goed te laten groeien moet het 2x per dag worden bespoten met pesticiden. 
• Dit gif niet alleen op de katoenplant maar ook in de bodem en in het water terecht komt? Slecht dus voor mens, dier en milieu.
• Volgens de wereld gezondheidsorganisaties ongeveer 1 miljoen katoenplukkers per jaar in het ziekenhuis belandt voor pesticiden vergiftiging?
• Werkers in de katoenververijen niet beschermd werken met chemicaliën?
• Om katoen in de kleur zwart te verven de meeste chemicaliën nodig zijn?
• Het afvalwater van het verfproces zo de rivieren instroomt? Slecht voor mens, dier en milieu.

Zomaar een aantal feiten, deze lijst kan nog oneindig worden aangevuld, helaas! 

Myanmar, het nieuwe Mekka van de goedkope mode-industrie. Het ligt in Zuid-Oost Azië en vanwege de lage lonen en gunstige handelsvoorwaarden in dit land ziet de kledingindustrie sinds 2016 haar kans schoon. Textielfabrieken schieten daar als paddenstoelen uit de grond.

Ik schreef onlangs een blog op Daanslife.nl waarin ik mijn eigen koopgedrag aan de kaak stel. Klik hier als je nieuwsgierig bent of het leuk vindt om deze blog te lezen.

Hierna ben ik gaan nadenken over mijn eigen koopgedrag. Het kijken van het programma ‘genaaid’ van de EO confronteerde mij met de verschrikkelijke waarheid achter de zo ogenschijnlijk onschuldige wereld van de kledingindustrie. Het heeft mij de ogen geopend en ik wil ze hier niet meer voor sluiten.

Mensen die werken als een machine onder de meest bizarre omstandigheden. Wat is er nog goed? Is het niet zo dat het begint bij ons? Ons bizarre koopgedrag zorgt tenslotte voor de vraag. Het heeft ervoor gezorgd dat dit enorme dominante monster heeft op kunnen staan. De winkelstraat, het is één grote formule en wij zijn de gratis attractie, aldus de woorden van mode-ontwerper Sjaak Hullekes. Ik denk dat hij gelijk heeft, dit is de rauwe realiteit achter de mode-industrie.

Wil jij de andere kant op blijven kijken zodat onze broeders en zusters in erbarmelijke omstandigheden moeten blijven werken en leven? Ik wil het niet! Is er een alternatief? Ja, ik denk dat er een alternatief is! Neem nou bijvoorbeeld het Saunders Instituut, zij bieden een alternatief. Hier wordt een nieuwe generatie katoenwevers opgeleid. Katoendraden worden er geverfd in water met boomschors, kruiden of fruit. Hierdoor geeft iedere grondstof een andere kleur. Er is al 1 fabriek in Myanmar die duurzaamheid voorop heeft staan. Het enige puntje is dat de productiekosten in deze fabriek hoger zijn dan in de reguliere fabrieken.

70 miljard kilogram textiel wordt er geproduceerd per jaar, hiervan is de helft geverfd onder zeer slechte omstandigheden. Wij hebben rentmeesterschap gekregen van onze Hemelse Vader over onze aarde. Het is de bedoeling dat we er zo goed mogelijk voor zorgen. Ik kies er vanaf nu voor om een goede rentmeester te zijn. Dat begint, denk ik, met kiezen voor het alternatief. 

Kiezen voor het alternatief betekent vraag creëren voor kleding, niet belastend voor het milieu en gemaakt voor een eerlijke prijs in menswaardige omstandigheden. Op deze manier bieden we onze broeders en zusters aan de andere kant van deze wereld een kans op een beter leven. Ik wil mijn ogen er niet meer voor sluiten. Wat doe jij?