Ik wil relatie met jou!

Stress en drukte van alledag, we lijken erdoor te worden overspoeld. Steeds meer lijken we te worden overschreeuwd door onze gehaaste maatschappij. Als opgejaagd wild vliegen we van hot naar her en proberen vast te houden aan het snelle leven van onze westerse wereld.

Facebook, Instagram, Twitter, Pinterest, WhatsApp, kinderen en gezin, iedereen lijkt onze aandacht te willen. Te midden van al deze drukte zitten we dan uiteindelijk op zondagochtend uit te puffen in de kerk. Reikhalzend kijken we uit naar een geweldige preek waarmee we ons kunnen vullen. Goed gevoed en gevuld kunnen we immers de nieuwe week die voor ons ligt weer aan.

Tijdens de zondagsdiensten willen we zo ontzettend graag iets horen van God. Zo graag willen we horen of we het goed doen. Heeft hij misschien een woord, speciaal voor ons? De rijen met mensen die voor zich willen laten bidden in de kerk zijn enorm. Zeker als er iemand spreekt die als profeet of evangelist wordt voorgesteld. Mensen die voorgaan in een gebedshuis, een gebedsgenezer, wij christenen lijken er echt op te kicken. Hongerig staan we na de dienst met z’n allen in een rij en zien uit naar een woord van God, speciaal en persoonlijk aan ons gericht.

Onze geloofsbeleving, onze persoonlijke zoektocht naar onze hemelse Vader, God ziet het allemaal vanuit de hemel gebeuren. Hij is de Schepper van hemel en aarde en ziet nou eenmaal alles, en dus ook wat wij hier doen. Ons haastige leven waarin we jakken en jagen, Hij ziet en weet het allemaal. Ons leven, waar we rust uit lijken te hebben gebannen, want daar hebben we nou eenmaal geen tijd voor.

Hoe denkt God er nou eigenlijk over? Zegt de Bijbel hier iets over? Ik ga op zoek.

Als eerste stuit ik in Genesis 18:3 op de volgende tekst: ‘Mijn Heer’, zei hij, ‘onderbreek uw reis hier even. Kijk eens, u kunt daar in de schaduw van die boom even uitrusten’.

Ik blader vervolgens door en in Exodus 23 valt mijn oog eigenlijk al snel op vers 12. Ik lees: ‘Zes dagen mag u werken, maar op de zevende dag moet u rusten, zodat ook uw runderen en ezels op adem kunnen komen en de leden van de huishouding – de slaven en bezoekers – kunnen uitrusten.

In de Bijbel werd dus de tijd genomen om ook uit te rusten. Waarom lijken we dat vandaag de dag dan toch niet meer te doen?

Ik zoek verder want ik wil ook graag weten hoe God denkt over gebed. In Marcus 6 lees ik in vers 46 dat Jezus de berg op ging om te bidden toen iedereen weg was. Hij ging alleen, dat staat er ook. Als ik een stukje terugblader naar vers 5 staat er iets geschreven over het bidden. Fijn! Ik lees het volgende: ‘Nu iets over het bidden. Wees niet zoals de schijnheiligen: die bidden zo dat iedereen het kan horen en zien, op de hoek van de straat en in de synagoge. Zij hebben hun beloning al. Als u bidt, ga dan uw kamer in, doe de deur achter u dicht en bid tot uw Vader in het verborgene. En uw Vader, die ziet wat er in het verborgene gebeurt, zal u belonen. En wees bij het bidden niet langdradig en gebruik geen zinloze woorden, zoals de andere volken doen. Want die denken dat hun gebeden worden verhoord als zij veel woorden gebruiken. Doe niet zoals zij. Bedenk dat uw Vader precies weet wat u nodig hebt, al voor u hem erom vraagt!’

Mijn mond valt open als ik dit in mijn Bijbel lees. Dit is echt even andere koek! Deze tekst komt totaal niet overeen met hoe wij ons gedragen in de kerk. We hebben het hier over onze hemelse Vader die een persoonlijke relatie met eenieder van ons wil. Hij hunkert hiernaar en wat doen wij?

2 Korinthiërs 5:19 vertelt dat God door Christus zijn relatie met de wereld herstelde. Hij rekende de mensen hun zonden niet meer toe, maar wiste ze uit. En wij mogen dit geweldige nieuws aan iedereen vertellen.

Vandaag vertel ik het aan jou! Je hemelse Vader wacht op je, Hij wil niets liever dan dat je bij Hem komt zitten en even stil bent. Hij heeft zeker een boodschap voor je, speciaal voor jou. Hij ziet je, zie jij Hem ook?