Je bestemming, weet jij de jouwe?
Wandelen in Gods bestemming, het is een veelgehoorde term die nog steeds regelmatig voorbijkomt in het christelijke kringetje. In de kerk die wij bezoeken en bezocht hebben in het verleden houdt het de gemoederen zeker bezig. Mij ook trouwens, kan ik je eerlijk bekennen.
God heeft een plan met ons, het ligt voor ons klaar, we hoeven het alleen maar te pakken om er vervolgens in te gaan wandelen. Het lijkt zo simpel. Maar is dat het ook? Weet jij wat Zijn plan met jouw leven is? En als je het weet, volg je Hem hierin, wandel jij met je hemelse Vader in de bestemming die je gegeven is?
Stel nou dat je erachter bent en jouw bestemming is er één waar jij jezelf totaal niet comfortabel bij voelt. Kan het dan zijn dat jouw talenten juist daar liggen? Onze God, de allerhoogste en van onbegrensde macht die Zijn plan voor ons allemaal heeft klaarliggen, is het Zijn bedoeling dat wij in onze bestemming wandelen op een plek waar we zelf weerstand tegen voelen en waar we eigenlijk geen ‘feeling’ mee hebben?
Herhaaldelijk heb ik medechristenen horen zeggen dat we alleen in afhankelijkheid met God kunnen blijven wandelen door ons te focussen op dingen waar we dus eigenlijk geen ‘feeling’ mee hebben. Op deze manier blijven we Hem zoeken en gaan we niet voor eigen rechter spelen, aldus de beredenering.
Zelf heb ik wat moeite met deze stelling. Want is dit dan het leven in vrijheid wat Hij ons beloofd, vraag ik mij af? De belofte die we terugvinden in Galaten 5:1: ‘Christus heeft ons dus de vrijheid gegeven. Dat is pas echte vrijheid! Laat u die niet weer ontnemen door weer een slaaf van wetten te worden’.
Dubbel wordt het wanneer we Jona erbij halen. Verwarrend, het wordt niet echt duidelijker voor me. Jona, op de vlucht voor de Here, want hij had geen zin om in Nineve de mensen aldaar te waarschuwen met de woorden van God: ‘Ik waarschuw u, want Ik kan uw slechtheid niet langer verdragen’!
God, die Jona opjaagt maar ook spaart, net zolang totdat hij doet wat hem is opgedragen, net zolang totdat hij dus in zijn bestemming gaat wandelen.
Dit stuk blijft een mysterie voor mij. Wat ik wel weet is dat God goed is. Hij is de constante factor in het grote geheel en ik ben dat niet. Hij geeft een toekomst vol met hoop want dit is inderdaad wat Hij ons heeft beloofd. Niemand anders dan Hij alleen, leidt ons door dit leven heen. Hij heeft ons geluk voor ogen, niet ons ongeluk. Een gegeven wat we voor ogen mogen blijven houden, wat de uitkomst voor onze bestemming ook is.