Glinsterende Kerstbal

Ik zit met een vers gezette kop thee op de bank en staar wat voor me uit. Buiten is het grijs en regenachtig, van een witte wereld deze dagen voor Kerst is absoluut geen sprake. Het natte grijze weer buiten heeft iets troosteloos, het geeft me een wat melancholiek gevoel. Terwijl ik wat verder mijmer over de grijze wereld buiten en de impact die het heeft op mijn wereld binnen hoor ik de brievenbus klepperen. 

Op de mat bij onze voordeur ligt de Elisabethbode met een inlegvel van de verschillende kerken in Aarlanderveen. Het magazine staat boordevol artikelen over het geloof samen met een totaal overzicht van alle kerkdiensten die er met Kerst allemaal worden gehouden in de verschillende kerken in Aarlanderveen. Het dorp waar we vorig jaar zijn komen wonen is dan niet groot, de kerken zijn hier in ieder geval meer dan goed vertegenwoordigd met een christelijk gereformeerde, gereformeerde, hervormde en een katholieke kerk.

Met mijn kop thee in de ene hand blader ik wat door de Elisabethbode. Dit blad is nieuw voor me, ik ken het niet en heb het nog niet eerder gezien. Ewout vertelt me later dat het een blad is wat al heel wat jaren bestaat. Ik lees mooie artikelen waarvan eentje me echt raakt. Het is een colomn geschreven door ds. Hans van Ark. Deze dominee heeft het over kerstballen en scherven. In zijn colomn vertelt hij over een mooie grote glinsterende zilveren kerstbal die in zijn preken symbool staat voor het licht dat Jezus in deze wereld bracht. Zijn geboorte heeft alles in een stralend perspectief gezet. Het licht dat naar de wereld kwam, een prachtig beeld voor de kerstdienst.

Na de grote glinsterende zilveren kerstbal volgt weer een grote kerstbal, ditmaal een rode. Een grote rode kerstbal, voor iedereen goed zichtbaar. Deze kerstbal staat symbool voor onze wereld. Het rood staat voor de pijn, al het verdriet en het onschuldige bloed dat vloeit en heeft gevloeid. Mensen die lijden in een ellendige wereld waar ons het lachen maar al te vaak vergaat. Deze kerstbal laat niets aan de verbeelding over.

Dan laat ds. van Ark deze rode bal uit zijn handen vallen. Eenmaal op de grond spat hij in duizend stukjes uitéén. Een schrikreactie is het gevolg. Wat gebeurt hier? De dominee zelf kijkt ook erg verbaasd en kijkt naar de scherven op de grond.

‘Dat is nou echt zonde’, gaat de dominee verder. ‘Wat jammer, zo valt de zo mooi door God bedoelde aarde aan scherven’.

Een derde kerstbal volgt, het is weer een grote glinsterende zilveren kerstbal. Dit keer zijn er alleen allemaal rode scherven tegenaan geplakt. Ds. van Ark vervolgt dan: ‘Kijk gemeente, dit is nu Kerst. Dat je met Kerst als mens de gebrokenheid van je eigen leven tegen het leven van Jezus aan mag leggen. Deze wereld ligt aan duigen, de komst van Christus zet ons leven echter in een glanzend nieuw perspectief. Scherven worden door Hem gelijmd, Zijn aanwezigheid in deze wereld is helend’.

Het is een ijzersterke vergelijking die deze dominee al heel wat kerstballen heeft gekost. De scherven van ons leven, we mogen de rode scherven van ons eigen leven tegen de hele, glinsterende zilveren kerstbal van Jezus’ leven aanleggen. Dat mogen we niet alleen met Kerst doen, als mens mogen we in al onze gebrokenheid bij Jezus komen. Hij gaat met ons het proces aan en loopt de hele weg met ons mee. Jij en ik hebben een geweldig cadeau gekregen, Zijn naam is Jezus! Dat is nog eens een Kerstcadeau. Het is mooi om hierbij stil te staan.

Ds. Hans van Ark, dank u wel voor deze prachtige colomn. Ik hoop dat u nog veel kerstballen kapot mag gooien vanaf uw preekstoel.