Recht!

Eer uw vader en moeder, het is een gebod in de Bijbel. Mattheüs en Deuteronomium spreken erover. Het is een tekst waar ik persoonlijk heel erg mee heb geworsteld. Ik kwam er maar niet uit, wist niet hoe ik hier mee om mocht gaan.

Jaren later leerde ik dat het vooral te maken heeft met het toekennen van de plek die je iemand mag geven. Iemand recht doen, daar waar dingen scheef zijn gegroeid. Door wat voor reden dan ook. Tijdens de uitvaart van mijn moeder heb ik dat gedaan.

Hoe dan, vraag je je misschien af?

Ik heb haar recht gedaan door haar de plek toe te kennen die haar toebehoort. Dwars door alle gebrokenheid heen die ons leven ook zeker kent. Ik kende mijn moeder haar rechtmatige plek toe door woorden hardop uit te spreken. Haar te danken dat ze mijn zusje en mij het leven heeft gegeven. Dat wij op onze beurt het leven ook weer door hebben mogen geven aan onze kinderen. En zij zullen het op hun beurt straks ook weer door gaan geven. Zo mogen wij allemaal onze plek innemen, in deze ketting. Zo heeft God het bedoelt!

Was het lastig? Ik denk van wel.

Was het de moeite waard? Ik denk van wel.

Ik ben ervan overtuigd dat het dingen vrij zet in de hemelse gewesten. En daar waar ruimte is, mag God erbij. Als je Hem daar tenminste voor uitnodigt.

Aan wie mag jij recht doen? Dat is mijn vraag aan jou vandaag.